ارتقا رفتارهای ایمن پسران دانش آموز مدارس ابتدایی بر اساس الگوی پرسید ـ پروسید

مقدمه و هدف: آسیب های عابران پیاده یکی از دلایل مهم میرایی و ناتوانی در بین کودکان است و پیشگیری از این نوع آسیب ها یک اولویت مهم بهداشت عمومی است که نیازمند استراتژی های آموزشی و رویکردهای جامع می‌باشد. هدف از این مطالعه طراحی و ارزشیابی یک برنامه آموزشی بر اساس الگوی پرسید ـ پروسید در ارتقا رفتارهای ایمن در پسران مدارس ابتدایی بود. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی عرصه ای برای ارزشیابی برنامه آموزشی بر پایه الگوی پرسید ـ پروسید برای ارتقا رفتارهای ایمن در پسران مدارس ابتدایی بود. این مطالعه در سال 1386 در منطقه 6 آموزش و پرورش شهر تهران انجام شد. مشارکت کنندگان این برنامه 88 دانش آموز10 تا 11 سال بودند که ابزاری بر اساس الگوی پرسید ـ پـروسید را قبل و دو ماه پس از مداخله تکمیل نمودند. نمونه گیری به روش مبتنی بر هدف انجام شد. داده ها بر اساس نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های مجذور کای، تی مستقل و زوجی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان دهنده وجود تفاوت معنی دار آماری در سازه های الگوی پرسید ـ پروسید (آگاهی، نگرش، رفتار، عوامل قادر کننده و تقویت کننده) در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل، پس از اجرای مداخله بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج موجود، طراحی و اجرای برنامه آموزشی مبتنی بر الگوی پرسید ـ پروسید می تواند سبب افزایش رفتارهای ایمن گردد. بنابراین استفاده از مدل های آموزشی در برنامه های آموزش بهداشت پیشنهاد می گردد.